Het is een gewoonte onder religieuze Joodse en Messiaanse gemeenschappen dat er wekelijks een Thoragedeelte wordt gelezen tijdens Joodse gebedsdiensten op maandag, donderdag en zaterdag. De volledige naam, Parashat HaShavua ( Hebreeuws : פָּרָשַׁת הַשָּׁבוּעַ ), wordt in de volksmond afgekort tot parashah (ook parshah / p ɑː r ʃ ə / of parsha ), en is ook bekend als een Sidra of Sedra / s ɛ d r ə / .

De sidra is een gedeelte van de Thora (vijf boeken van Mozes) dat gedurende een bepaalde week in de Joodse en Mesiaanse liturgie wordt gebruikt. Er zijn 54 sidra's, of parashiyot in het Hebreeuws , en de volledige cyclus wordt in de loop van één bijbels jaar gelezen.

Inhoud en aantal

Elke Thoraportie bestaat uit twee tot zes hoofdstukken die gedurende de week gelezen moeten worden. Er zijn 54 wekelijkse porties of parashot. Het lezen van de Thora volgt meestal een jaarlijkse cyclus die begint en eindigt op de Joodse feestdag Simchat Torah, waarbij de afdelingen overeenkomen met de lunisolaire Hebreeuwse kalender, die maximaal 55 weken bevat, waarbij het exacte aantal varieert tussen schrikkeljaren en reguliere jaren. De ene week is altijd Pesach en de andere altijd Soekot, en de laatste sidra, V'Zot HaBerachah, wordt altijd gelezen op Simchat Torah. Voor de overige 53 porties kunnen, naast het “onroerende” laatste deel, maximaal 53 weken beschikbaar zijn. In jaren met minder dan 53 beschikbare weken worden sommige metingen gecombineerd om het benodigde aantal wekelijkse metingen te bereiken.

De jaarlijkse voltooiing van de Torah-lezingen op Simchat Torah, wat zich vertaalt naar "Vreugde in de Wet", wordt gemarkeerd door Joodse gemeenschappen over de hele wereld.

Naam

Elke wekelijkse Tora-portie ontleent zijn naam aan de eerste onderscheidende woorden of twee in de Hebreeuwse tekst van het betreffende gedeelte, vaak uit het eerste vers.

Oefenen: wie, wanneer, wat

De toepasselijke sidra wordt in het openbaar gezongen. In de meeste gemeenschappen wordt het gelezen door een aangewezen lezer ( ba'al koreh ) tijdens Joodse gebedsdiensten, beginnend met een gedeeltelijke lezing op de middag van Shabbat, de Joodse sabbat, dwz zaterdagmiddag, opnieuw tijdens de maandag- en donderdagochtenddiensten. en eindigend met een volledige lezing tijdens de volgende Shabbat-ochtenddiensten (zaterdagochtend). De wekelijkse lezing wordt voorafgegaan door een speciale lezing op belangrijke religieuze feestdagen. Elke zaterdagochtend- en feestdaglezing wordt gevolgd door een lezing ( Haftarah ) uit het Boek der Profeten ( Nevi'im ), vaak met een soortgelijk thema.

Oorsprong
Het gebruik dateert uit de tijd van de veronderstelde Babylonische ballingschap (6e eeuw voor Christus). De oorsprong van de eerste openbare Torah-lezingen is te vinden in het boek Nehemia, waar de schrijver Ezra schrijft dat hij een manier wilde vinden om ervoor te zorgen dat de Israëlieten niet opnieuw zouden afdwalen. Dit leidde tot de creatie van een wekelijks systeem om de gedeelten van de Thora in synagogen te lezen.

Alternatieve
In de oudheid beoefenden sommige Joodse gemeenschappen een driejaarlijkse cyclus van lezingen. In de 19e en 20e eeuw implementeerden veel gemeenten in de hervormingsgezinde en conservatieve joodse bewegingen een alternatieve driejaarlijkse cyclus waarin in een bepaald jaar slechts een derde van elke wekelijkse sidra werd gelezen; en dit patroon zet zich voort. De parashot-lezingen zijn nog steeds consistent met de jaarlijkse cyclus, maar de hele Thora wordt in drie jaar voltooid. Het orthodoxe jodendom volgt deze praktijk niet.

Verschillen tussen Israël en de diaspora
Vanwege de verschillende lengtes van vakanties in Israël en de diaspora , zal het gedeelte dat in een bepaalde week wordt gelezen soms niet hetzelfde zijn binnen en buiten Israël.

Verschillen tussen gemeenschappen
Hoewel de Parshyot-indelingen redelijk gestandaardiseerd zijn, zijn er verschillende gemeenschappen met verschillende parsha-indelingen. Veel Jemenieten combineren bijvoorbeeld Korach met de eerste helft van Chukat en de tweede helft van Chukat ("Vayis'u mi-kadesh") met Balak in plaats van Matot en Masei te combineren, en sommige Syrische gemeenschappen combineren in plaats daarvan Korach en Chukat. van Matot en Masei. In de Provence en Tunesië werden Mishpatim en Im Kesef Talveh af en toe verdeeld, zodat Matot en Masei altijd samen werden gelezen.

Basis voor indeling in porties
De verdeling van parashiot die in de hedendaagse Torah-rollen van alle Asjkenazische, Sefardische en Jemenitische gemeenschappen wordt aangetroffen, is gebaseerd op de systematische lijst die door Maimonides is verstrekt in Mishneh Torah, Wetten van Tefillin, Mezoeza en Torah-rollen, Hoofdstuk 8. Maimonides baseerde zijn indeling van de parashot voor de Thora op de masoretische tekst van de Aleppo Codex.

Tabel met de wekelijkse
In de tabel is een deel dat kan worden gecombineerd met het volgende deel om het veranderende aantal weken in het lunisolaire jaar te compenseren, gemarkeerd met een asterisk. Het volgende diagram toont de wekelijkse metingen.