Door Mike Fryer   HOOFDSTUK 1

De Wet

God Zijn Onderwijzing is niet afgeschaft.

 

Als gepensioneerd detective ben ik natuurlijk geïnteresseerd in het onderwerp "Wet". Ons hele strafrecht is afgeleid van de Wetten van God Die Hij op de berg Sinaï aan Mozes gaf, en dit strafrecht is er ter bescherming van de persoon en zijn of haar bezit. Vanuit Bijbels perspectief moet het woord "Wet" worden gelezen als 'Thora', hetgeen 'Goddelijke onderwijzing of begeleiding' betekent; deze is te vinden in de eerste vijf boeken van de Schrift: Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri, Deuteronomium. Als wij inzien dat de Wet bestaat uit onderwijzing en begeleiding van God geeft dit aan ons een totaal andere interpretatie van het woord "Wet" dan wij vanuit de huidige cultuur gewend zijn. In onze cultuur interpreteren wij dit woord als een bepaling die door parlement of een officiële overheidsinstantie is opgelegd. Sommige door mensen gemaakte wetten kunnen oneerlijk zijn of zelfs onderdrukkend worden; dit is de reden waarom het begrip 'Wet' in sommige gevallen tot negatieve gevoelens en waarnemingen kan leiden. Juist hierom waarschuwde Yehoshua (Jezus) de toenmalige geestelijke leiders voor het vasthouden aan de rabbijnse wetten en tradities die door hen werden afgedwongen, in plaats van dat zij zich hielden aan de eenvoudige onderwijzing en begeleiding die God ons gaf. Marcus 7:6-8.

Ik ga u uitleggen dat er veel schriftuurlijke en historische argumenten zijn, op grond waarvan gelovigen heden ten dage de gewijde voorschriften van God zouden moeten onderhouden, slechts de specifieke beschuldiging van 'wetticisme' stel ik aan de orde. Door de eeuwen heen zijn wetten in ons parlement aangenomen, verordend en afgedwongen door mensen, en van de meeste hiervan weten we weinig. deze wetten gaan in tegen Gods voorschriften en zij zijn consequent gebruikt om het christendom te forceren (met de nadruk op forceren) om menselijke wetten toe te passen i.p.v. die van God. Natuurlijk weten we, dat het doel van satan ontegenzeggelijk is om Gods tijden en Wet te wijzigen. We kunnen dit in Daniël 7:25 lezen.

Gods Wetten met betrekking tot Sabbat en Pesach.

In het scheppingsverhaal is vermeld dat God nadat Hij alle dingen schiep, op de zevende dag rustte. Op de berg Sinaï gaf Hij Mozes de tien geboden, waarvan het vierde luidde dat de Sabbat geheiligd moet worden en een dag zou zijn waarop wij moeten rusten. God maakte duidelijk dat dit de zevende dag moest zijn. Dit vierde gebod wordt daarna in de gehele Schrift aangeduid als een prachtig Godsgeschenk van rust en dit komt tot uiting in God Zelf door Yehoshua de Messias: Psalm 62:2 Alleen bij God is stilte voor mijn ziel, mijn redding komt van hem. Mattheüs 11:28-29: Hierheen, naar mij toe, allen die vermoeid en belast zijt, en ík zal u rust geven! 29 Neemt mijn juk op u en leert van mij dat ik zachtmoedig ben en nederig van hart, en ge zult rust vinden voor uw zielen (Jer. 6,16)

 

De inachtneming van de zondag als dag van rust en aanbidding, welk door de eeuwen heen is afgedwongen door statuten, wetten, verordeningen en instructies die door de mens werden gemaakt, om conformering aan degenen die zich verzetten tegen Gods Wetten, af te dwingen. Vooraanstaande theologen van elke denominatie zijn het erover eens dat er geen enkele Bijbeltekst is die aangeeft dat de rustdag zoals die door God gegeven is, zou moeten veranderen. 

 

Nergens in de Schrift is de zevende dag afgeschaft en nergens zegt Yehoshua dat deze zal zijn vervuld, beëindigd of gewijzigd eer alles zal zijn geschied. In feite maakt Hij zeer duidelijk dat Hij niet is gekomen om de Wetten van God af te schaffen (Mattheüs 5:17). waarom zou Hij dit ook gedaan hebben, als wij in ogenschouw nemen dat deze Wetten in heel Zijn duizendjarig Rijk van kracht zullen zijn? Paulus benadrukt dat wij de Wet, of liever gezegd de Thora, veeleer moeten bevestigen (Romeinen 3:31).

 

Maar is de zondag, de eerste dag van de week, dan een rustdag die door Yehoshua is ingesteld toen Hij uit het graf opstond en daarmee een nieuwe rustdag in het leven riep? Of werd deze dag door Paulus ingesteld voor de gelovigen uit de heidenen? Volstrekt niet! De nieuwe bekeerlingen uit de heidenen in de tijd van Paulus waren heel duidelijk over de wijze waarop zij tegenover de Thora stonden, en zij zouden verontwaardigd zijn als zij wisten dat wij hen van zoiets durfden te beschuldigen. 

 

De Schrift zet uiteen dat Yehoshua, Zijn discipelen en de latere apostelen allen de Sabbat en de door God vastgestelde Feesten, zoals beschreven in Leviticus 23, hielden. Historische verslagen tonen aan dat tijdens en na de Bar Kochba opstand van 125-135 na Christus (Een opstand van Joden uit Jerusalem tegen Rome) keizer Hadrianus een decreet uitvaardigde waarin Bijbelstudie, de besnijdenis en het in acht nemen van de Sabbat onwettig werden verklaard. Ondanks deze onderdrukking, die niet alleen de Joden maar nu ook de nieuwe niet-Joodse volgelingen van Yehoshua trof, bleef de vroege kerk de Sabbat heiligen als rustdag en als een dag van aanbidding en bleef zij de door God ingestelde Feesten vieren. De Griekse christen-historicus Socrates (niet de filosoof) schreef in 391 na Christus over de vroege kerk: "hoewel bijna alle kerken over de hele wereld de gewijde geheimenissen elke week op Sabbat gedenken, weigeren de christenen uit Alexandrië en Rome dit op grond van een of andere oude traditie te doen."(Hij duidde hiermee op het feit dat deze christenen de zondag als dag van aanbidding in acht namen.) Socrates sprak over geloofsgemeenschappen in zowel het oosten als in het westen, waaronder Italië en de Britse eilanden, die ondanks de Romeinse decreten en wetten die het heiligen van de Sabbat als illegale praktijk bestempelden, de Sabbat trouw in acht namen.

 

HOOFDSTUK 2 Gods Onderwijzing - Verboden door Rome